"Maak de taal waar achter zijn tekens, spel het vlees, stil de tijd, leef nog even - maar ik geloof dat ik een paar regels vergeten ben."
Joke Hermsen, 52, schrijver, Amsterdam
Bestel Een geur van verbrande veren hier
Je steunt ons met de paar procent commissie die we krijgen van Bol.com, en het kost je niks extra.
Of haal het bij je favoriete boekhandel.
Hier gaat Een geur van verbrande veren over
Soms bewijst een dichter onbedoeld zijn eigen ongelijk. Zo distantieerde Gerrit Kouwenaar zich in zijn bundel Zonder namen (1962) nadrukkelijk van al die andere, traditionelere dichters die met hun abstracte woordkunst de ‘zangberg’ proberen te beklimmen: dat was niet wat hem voor ogen stond. ‘Liever’ beklom hij ‘het naamloos ding dat een berg is’, schreef hij, ‘desnoods halverwege’.Maar anno 2008 is duidelijk dat Kouwenaar toch de top van die berg bereikt heeft. Zijn canonieke status is onomstreden. Sinds zijn officiële debuut als ‘Vijftiger’ schreef hij een fascinerend, even divers als gecondenseerd oeuvre bij elkaar, met klassieke bundels zoals Het gebruik van woorden (1958), Een geur van verbrande veren (1991) en Totaal witte kamer (2002).
(Bron: NRC)
Plaats deze video op je eigen site
Wil je dat meer mensen dit boek lezen?
Je kunt deze video eenvoudig op jouw website plaatsen. Hoe? En mag dat?
