Boekenbal video – Bert Natter over Gimmick! – Joost Zwagerman

Door Marc | March 29, 2012

“Het was voor mij het moment dat de Nederlandse literatuur, die ik toch al zo fantastisch vond, plotseling hip werd.”

Bert Natter, 44, auteur, Baarn

Bestel dit boek nu

Je steunt ons met de commissie en het kost je niks extra.
Bestel dit boek nu bij Bol.com, Bookspot.nl of andere (online) boekwinkels >

Voeg deze video toe aan je favorieten

Bewaar je favoriete boekentip video’s voor later.
[wpfp-link] – Favorieten overzicht

Samenvatting van Gimmick!

'Nee, ik heb geen zin. Ik heb eigenlijk nooit zin om ergens heen te gaan. Meestal heb ik alleen maar zin om ergens vandaan te gaan.' In Gimmick! komt Walter van Raamsdonk terecht in de wereld van jonge, succesvolle kunstenaars in Amsterdam. Die kunstenaars zijn voornamelijk gefixeerd op geld, seks en drugs – en o ja, heel af en toe maken ze ook nog wat kunst.
Gimmick! staat inmiddels bekend als de roman van een generatie.

Gerelateerde video’s

Alle video’s van en over: Bert Natter, Gimmick!, Joost Zwagerman

Details

Originele titel: Gimmick!
Uitgever(s): Arbeiderspers
ISBN(‘s): 9789029588584, 9789029572590, 9789029572361, 9789029558631, 9789041330116, 9789049801786, 9789029572729, 9789047601630, 9789029561563, 9789029567763
Voor het eerst gepubliceerd in: 1989

Bestellen

Bestel dit boek nu bij een van deze online boekwinkels:

Plaats deze video op je eigen site

Wil je dat meer mensen dit boek lezen? Je kunt deze video eenvoudig op jouw website plaatsen. Hoe? En mag dat?

One Reply to “Boekenbal video – Bert Natter over Gimmick! – Joost Zwagerman”

carboplatinum, cisplatine, . t is net alsof ik zelf een skutje terug ga in de tijd kmag het dan zelf niet gevoeld hebben, ik heb het wel allemaal gezien en van heel kortbij. ik begrijp je zo goed en toch hoe moet je iemand die door de hel gaat, sterkte en moed toewensen, zonder dat het in holle woorden vervalt? t is zoals mijn sterkste herinnering en beeld dat onmiddellijk verschijnt en altijd op mijn netvlies zal gebrand staan als ik aan dokkie’s afdeling terugdenk, ik kan alleen maar naast je staan, een skutje met je mee op weg gaan, zo lang als jij dat zelf wil en toelaat We willen je pijn allemaal overnemen, helaas kunnen we nie meer doen dan luisteren, lezen en eens hard vloeken bij dit onrecht, en telkens weer je moed bewonderen, je verbetenheid in No surrender, never!’